Minta Rela (Ampih Bapintaan)

Hari ini pas ulun lagi haur-haurnya beaktifitas sakalinya ulun didatangi urang tuha, lakian, nang ulun tahu sidin ni sudah jadi langganan bapintaan oleh sidin saban minggu. Malihat sidin datang ulun langsung paham ja bahwa sidin ni handak apa. Pas sidin sampai wan bapadah "Assalamualikum..." ulun laluai baniat mancariakan duit pecah. Ulun datangi sidin ulun lalu sadikit takajut bin aneh. Sidin tadi kadanya mananai tangan tapi malahan mambawai ulun basalaman. Pas ulun manyalami lalu sidin bapadah.

Ujar sidin, sidin handak banyak-banyak minta rela bila wayah sidin bapintaan. Ujar sidin pulang sidin samalam tu tapaksa ai bapintaan karna sidin nang sudah tuha tu kada tapi kawa lagi bacari nangkaya urang. Tangan sidin jar kada kawa kada dibawa ba-a-angkat. Sakit. Bila dikarasi lalu ja asa kram lawan sakitan. Mun sudah kayaitu jar sidin kada kawa baapa-apa lagi. Sidin pulang manambahi kesah, asa kada nyaman jua pang jar sidin bapintaan ni. Marasa ja sidin kaya apa urang ngalihnya bacari. Bilang babagi titik paluh mancari duit wan rajaki. Jadi sidin banyak-banyak minta rela bila sidin suah maulah urang kada nyaman wayah sidin bapintaan.

Lalu pang kanapa jadi sidin ampih bapintaan?

Ujar sidin, sidin ni dianggap jadi tatuha kampung di kampung sidin. Jadi alhamdulillah sidin diparcayai urang kampung manjadi panghulu disana. Kampung mana maksud sidin ulun kada tahu. Ulun kada tatakuni, sidin jua kada bapadah. Tapi nang pastinya ulun umpat basyukur wan himung akhirnya taangkat jua 'derajat' sidin. Ada sudah nang jadi jaminan lawan panghasilan sidin. Kada usah lagi bauyuh-uyuh bapintaan kasana kamari.

Imbah tuntung sidin bakisah dan sama-sama barelaan, sidin tulak ai pulang ka rumah-rumah nang lain nang suah dipintai sidin. Malihat sidin kayaitu asa rawan jua hati ulun. Jarang-jarang tatamui urang nang mau kayaitu. Bararti sidin tu dahulu bapintaan dasar sidin tapaksa banar. Kada nangkaya nang lain, bapintaan karna koler bagawi. Hidup handak maandalakan lawan urat tulang urang. Padahal awak sigar haja. Ya kalo?

Ulun ni bapadah ja bujur-bujur. Takananya mambari urang nang bapintaan tu niatnya supaya inya lakas bajauh banarai supaya kada mahaur urang nang lain. Bahanu asa girigitan jua malihat urangnya nang nitu-nitu jau. Diulahnya langganan bapintaan. Mun mambari karna maras takananya ja. Kada jua pang manyangkali lawan duit. Tapi bahanu sorang ada jua wayah pusang datang pulang urang nang bapintaan kaya apa kada batambah pusang. Jadi, pas tatamu lawan sidin tadi ulun sadar. Kada sabarataan urang nang bapintaan tu kayaitu. Siapa ja handak bausaha sorang kada maharap lawan urang. Tapi karna ada ja hal-hal nang kada mandukung kayaitu pang jadinya.

Akhirnya, sidin marasa lapang hinak karna sudah minta rela. Ulun jua jadi asa nyaman hati tatamu urang nangkaya itu. Kesimpulannya, hidup jadi asa nyaman bila segala sasuatunya didasari karelaan urang nang kita 'ngalihakan'.
salam.